“Alman Bira Saflık Yasası” yani “Reinheitsgebot”; kelime anlamı tam olarak “saflık düzeni”dir.
“Biranın Saflığı Yasası” olarak da bilinir.
1516 da yürürlüğe girdi ve zaman içinde tüm Alman bira üreticileri tarafından kabul edildi.
Kanun; en kötü ekonomik şartlarda bile halkın bira içebilmesi için fiyatı belirleyen ve kaliteyi belli bir seviyede tutan maddeleri içerir. Bu anlamda dünyanın en eski gıda tüzüğü ve tüketiciyi koruma kanunudur.
En önemli özelliği ise bira yapımında kullanılacak malzemeleri bir standarda bağlamasıdır.
1516, Alman Bira Saflık Yasası – Reinheitsgebot , kabulünden sonra yapılan tüm biralar arpa maltı, şerbetçi otu ve sudan oluşur. 1800’lerde Pasteur’ün fermantasyonda mayanın önemini keşfetmesiyle birlikte, maya da bu tarifte yerini almıştır.
Alman Bira Saflık Yasası; malt, şerbetçi otu, su ve maya haricinde biranın üretiminde kullanılan diğer ham maddelerin biranın tadına herhangi bir katkısı olmadığını ve sadece üretim maliyetlerini düşürmeye yönelik olduğunu belirtir.
Dolayısıyla belirtilen ham maddeler dışında üretiminde katkı maddesi kullanılan biraların saf olmadığını iddia eder.
Ayrıca bu yasaya göre kullanılan tüm 4 ham maddenin saf ve doğal olması gereklidir. Hal böyle olunca ortaya çıkan bira da kaliteli ve saf bir bira olur.
.